گزارش و بررسی یک مورد اختلال عقب ماندگی ذهنی بدون تغییرات سندرمی در سه خواهر

ابتلا 3 خواهر هم زمان به سندرم عقب ماندگی ذهنی در منابع کمتر آمده است از جهت اهمیت موضوع و پیشگیری از جهت بروز موارد مشابه در دیگر خانواده‏ها این سندرم مورد بحث قرار خواهد گرفت. در ابتدا از بیماران و خانوادة آنها شرح حال گرفته سپس با بیماران مصاحبه بالینی روانی انجام شد و همچنین معاینات فیزیکی به عمل آمد و در نهایت براساس معیارهای تشخیصی dsmiv-tr تشخیص نهایی بدست آمد. شیوع اختلال عقب ماندگی ذهنی در هر زمان تا 3 درصد کل جمعیت تخمین زده می‏شود (شیفر[1] و همکاران، 2010). سندرم عقب ماندگی ذهنی در میان مردان 5/1 برابر شایع‏تر از زنان است (سادوک[2] و سادوک، ترجمه رضاعی، 1388). متأسفانه شیوع اختلال عقب ماندگی ذهنی موضوعی است که به علل ژنتیکی، رشدی، اکتسابی و یا ترکیبی از این‏ها (سادوک و سادوک، ترجمه رضاعی، 1388) اتفاق می‏افتد، ولی آنچه غیر طبیعی و نادر است، وجود 3 خواهر مبتلا به این اختلال در یک خانواده است. اخیراً گزارش‏هایی مبنی بر بروز عقب‏ ماندگی ذهنی با علل و تظاهرات جدید در منابع دیده می‏شود (فادکه[3]، 2010). علت بروز این گونه اختلالات جدید از جنبه‏های گوناگون بیولوژیک و زیست محیطی قابل بررسی و پژوهش است. در این مقاله، این موضوع از زوایای گوناگون بیولوژیکی و اجتماعی و فرهنگی مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت و برای جلوگیری از این گونه اختلالات در خانواده‏ها راهکارهایی بر مبنای اصول پیشگیری‏های اولیه ارائه می‏شود. [1]. schaefer [2]. sadock [3]. phadke